Τις τελευταίες μέρες απασχολούν έντονα τη δημοσιότητα οι εξελίξεις με την απαγγελία κατηγοριών για τις υποθέσεις κυκλωμάτων έκδοσης παράνομων αδειών στις Υπηρεσίες Δόμησης (Πολεοδομίες) δυο Δήμων της Χαλκιδικής, αλλά και οι πληροφορίες του Τύπου για ελέγχους σε ΥΔΟΜ άλλων Δήμων της Βόρειας Ελλάδας.
Πίσω απ’ τις ηχηρές «αποκαλύψεις» για τους διεφθαρμένους υπαλλήλους, επαγγελματίες και πρώην δημοτικούς παράγοντες στη Χαλκιδική, τα ΜΜΕ των ομίλων και οι κρατικοί & κυβερνητικοί παράγοντες επιχειρούν να συγκαλύψουν το «μέγα σκάνδαλο». Αυτό του σημερινού, εχθρικού – για το λαό και τις ανάγκες του – κράτους, που είναι επίσημα «ταγμένο» να υπηρετεί την κερδοφορία των «επενδυτών», των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, επίσημα μέσα απ’ το σύνολο του νομοθετικού πλαισίου και της λειτουργίας του.
Όσο και αν προσπαθούν οι διαδοχικές κυβερνήσεις να παρουσιάσουν το αστικό κράτος ως θεματοφύλακα της νομιμότητας «για όλους», είναι αδύνατο να κρύψουν πως τελικά παίζει το ρόλο του «θερμοκηπίου» τέτοιων φαινομένων. Αυτό το κράτος και οι κυβερνήσεις ΝΔ –ΠΑΣΟΚ -ΣΥΡΙΖΑ, διαχρονικά «νομιμοποίησαν» την αυθαίρετη δόμηση, τις καταπατήσεις δημοσίων εκτάσεων από επιχειρηματικούς ομίλους. Διαμόρφωσαν όρους δόμησης, όπως με το Ν.Ο.Κ., ευνοϊκούς για τους «επενδυτές», ακόμα και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης νομοθετικής πρόβλεψης, όπως στην εμβληματική «επένδυση» του Ελληνικού στο παράκτιο μέτωπο της Αττικής. Παρέδωσαν “φιλέτα” γης μέσω του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού που εφάρμοσαν, διαιωνίζοντας την άναρχη ανάπτυξη των πόλεων και των οικισμών.
Γι’ αυτό το λόγο στα «επιτεύγματα» του εχθρικού αυτού κράτους συγκαταλέγονται τόσο η υποστελέχωση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων και των Υπηρεσιών Δόμησης, που οδηγεί στην απουσία οποιουδήποτε κρατικού ελέγχου των κατασκευών, όσο και οι χαμηλοί μισθοί των υπαλλήλων που αποτελούν ένα πραγματικό αντικίνητρο για την προσέλκυση νέου επιστημονικού δυναμικού για την ενίσχυσή τους.
Στο όνομα της «συγκράτησης» των δαπανών του κράτους εξοικονομούν πόρους για την ποικιλόμορφη στήριξη μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, τις δαπάνες δισεκατομμυρίων για τη συμμετοχή σε ΝΑΤΟϊκά σχέδια και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Άλλωστε, με όχημα την υποστελέχωση των υπηρεσιών, η εκπόνηση μελετών και η υλοποίηση έργων υποδομής που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες έχουν παραδοθεί πλήρως σε ιδιώτες εργολάβους. Παράλληλα, ιδιωτικοποιούνται οι ελεγκτικές αρμοδιότητες των υπηρεσιών, είτε με το ηλεκτρονικό σύστημα έκδοσης οικοδομικών αδειών, είτε με την παρακολούθηση των ιδιωτικών έργων από ιδιώτες «ελεγκτές δόμησης». Σε αυτές τις συνθήκες, υπάλληλοι αρμόδιων υπηρεσιών εργάζονται εξαντλητικά, μετατρέπονται σε «διεκπεραιωτές» υποθέσεων που αφορούν επιχειρηματικά, επενδυτικά σχέδια.
Πάνω σε αυτό το έδαφος, δίπλα στο «μέγα» σκάνδαλο ανθούν και πολλά μικρά περιστατικά διαφθοράς. Οι περιπτώσεις των πολεοδομιών των δυο Δήμων της Χαλκιδικής δεν αποτελούν εξαίρεση. Απεναντίας, διαθέτουν σε υπερθετικό βαθμό όλα τα «κρίσιμα» συστατικά. Η τραγική υποστελέχωση συνυπάρχει με τη δραστηριοποίηση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή, με αιχμή του δόρατος τον τουρισμό. Από τη μια, οι πληροφορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας περιγράφουν μια χρόνια κατάσταση. Από την άλλη, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός πως αυτή η υπόθεση ξεσκεπάζεται σε μια περίοδο που επίκειται πιθανή αναδιάταξη των επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή. Μια τέτοια αναδιάταξη μπορεί να οφείλεται στον καθορισμό των «ωφελημένων» και «χαμένων» από την εφαρμογή του νέου Χωροταξικού Σχεδίου για τον Τουρισμό, των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων που παρουσιάζονται αυτή την περίοδο και κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η επιτάχυνση της συγκέντρωσης της γης από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτά τα «ιερά και όσια» της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην περιοχή δεν τολμά να θίξει στην 5-σέλιδη επιστολή του ο Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΤΕΕ/ΤΚΜ, που προέρχεται από τη ΔΚΜ (ΝΔ), προς τον Δήμαρχο Σιθωνίας. Μια επιστολή, που το αμφιλεγόμενο περιεχόμενό της δε συζητήθηκε στη Νομαρχιακή Επιτροπή Χαλκιδικής του ΤΕΕ/ΤΚΜ, η οποία δεν συνεδρίασε για αυτό το θέμα. Αντίθετα, στην επιστολή γίνεται αναφορά σε μια απροσδιόριστη «διαρκή συνεδρίαση» μηχανικών της Σιθωνίας, μελών του ΤΕΕ. Μετά τη δημοσιοποίησή της, το εκλεγμένο με την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής διαμαρτυρήθηκε προς το προεδρείο της τόσο για το περιεχόμενο, όσο και για τους χειρισμούς του Προέδρου, τους οποίους ουσιαστικά υποστήριξε η γραμματέας της Ν.Ε., που εκλέχθηκε με τη ΔΗΣΥΜ (ΠΑΣΟΚ).
Είναι επίσης αξιοσημείωτο, πως η ηγεσία του ΤΕΕ/ΤΚΜ εξέδωσε Δελτίο Τύπου στο οποίο παραπέμπει στην επιστολή του Προέδρου της Ν.Ε. ΤΕΕ/ΤΚΜ Χαλκιδικής, την υιοθετεί και υποστηρίζει πως το ΤΕΕ/ΤΚΜ «απαιτούσε και απαιτεί την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας των υπηρεσιών της Χαλκιδικής». Ωστόσο, «η αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας» των υπηρεσιών της Χαλκιδικής δεν αποτέλεσε ειδικό θέμα συζήτησης της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ/ΤΚΜ ή της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ.
Η θέση της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ στο ζήτημα είναι ξεκάθαρη. Καμία ανοχή στη διαφθορά και το σύστημα που τη γεννάει.
Δίπλα στον «διεφθαρμένο» υπάρχει πάντα ο «διαφθορέας». Επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν να αυξήσουν τα κέρδη τους, να βρεθούν σε καλύτερη θέση απέναντι στους ανταγωνιστές τους, αξιοποιούν κάθε μέσο, νόμιμο και παράνομο, όπως είναι ο εκβιασμός, αλλά και ο χρηματισμός. Ακριβώς στο ίδιο έδαφος δημιουργούνται και οι πρόθυμοι να χρηματιστούν, που επιδιώκουν τον ατομικό τους πλουτισμό «διεκδικώντας» το μερίδιό τους από τα προσδοκώμενα κέρδη. Οι μεν συναντούν τους δε στα θολά νερά του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όπου η γη και οι χρήσεις της, η στέγαση, είναι πανάκριβα εμπορεύματα για τα οποία ερίζουν ανταγωνιστικά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Καλούμε τους συναδέλφους μηχανικούς να προβληματιστούν από αυτές τις εξελίξεις, να βγάλουν συμπεράσματα για την κοινή αιτία των προβλημάτων τους και τέτοιων φαινομένων και να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, της ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Μοναδική ασπίδα προστασίας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα και στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ, είναι ο οργανωμένος αγώνας των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μαζί με τους αυτοπασχολούμενους συναδέλφους, που θα θέτει επί τάπητος την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, στο ύψος των δυνατοτήτων της εποχής, σε σύγκρουση με τις επιταγές του κεφαλαίου.
Είναι ο αγώνας που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου κινητήρια δύναμή και σκοπός θα είναι η κάλυψη των διευρυνόμενων αναγκών του λαού και τα φαινόμενα σαπίλας και διαφθοράς θα αποτελέσουν πραγματικά παρελθόν.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ