Στη συνεδρίαση της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ που πραγματοποιήθηκε στις 15-16/2/2025, συζητήθηκε το θέμα σχετικά με το ρόλο του ΤΕΕ για τα ζητήματα πολιτικής προστασίας
Video από την παρουσίαση της εισήγησης της Πανεπιστημονικής Μηχανικών από τον Μάκη Παπαδόπουλο
Η εισήγηση που κατατέθηκε από την Πανεπιστημονική Μηχανικών
Η σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή Σαντορίνης, Αμοργού, Ανάφης, οι εικόνες από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Βαλένθια που υπενθυμίζουν τη μεγάλη επικινδυνότητα για καταστροφικές πλημμύρες στην Αττική και άλλες περιοχές της χώρας, η καταστροφική πυρκαγιά στη Βορειοανατολική Αττική τον περασμένο Αύγουστο, το ατύχημα στη Μότορ Οιλ τον περασμένο Σεπτέμβρη που χτύπησε για άλλη μια φορά το καμπανάκι του κινδύνου από βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης, είναι ορισμένα μόνο πρόσφατα παραδείγματα που αναδεικνύουν τους κινδύνους για τους εργαζόμενους και την κοινωνία από φυσικά φαινόμενα και τεχνολογικούς κινδύνους και τη σημασία της συζήτησης για την πολιτική προστασία.
Στη Συνεδρίαση της 21ης Οκτωβρίου του 2023, η Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ στη συζήτηση του Θέματος «Αντιπλημμυρικός Σχεδιασμός και Πρόληψη Φυσικών Καταστροφών» κατέληξε σε απόφαση με την οποία εξέφρασε την αλληλεγγύη της στους κατοίκους της Θεσσαλίας και κάλεσε το κράτος να θέσει σε άμεση προτεραιότητα την άμεση αποκατάσταση των ζημιών στα δίκτυα μεταφορών, ύδρευσης, την άμεση και πλήρη αποζημίωση των πληγέντων για την καταστροφή κατοικίας, επαγγελματικής στέγης, αγροτικής παραγωγής και επαγγελματικού εξοπλισμού.
Στην ίδια απόφαση δηλώναμε ότι: «η Αντιπροσωπεία στέκεται απέναντι σε αντιεπιστημονικές απόψεις που χαρακτηρίζουν το φαινόμενο θεομηνία ή ως φαινόμενο που εμφανίζεται μία φορά στα χιλιάδες χρόνια, οι οποίες συσκοτίζουν τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων από την υποχρέωση του κράτους να παρέχει αντιπλημμυρική προστασία σε όλους τους πολίτες, ενώ η συνεχής επίκληση στην υπαρκτή κλιματική κρίση δε μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται ως άλλοθι. Ταυτόχρονα είναι δεδομένο ότι οι ευρείες παρεμβάσεις σε δασικές και προστατευόμενες εκτάσεις, που έχουν διευκολυνθεί από το πρόσφατο αντιπεριβαλλοντικό νομοθετικό πλαίσιο των τελευταίων ετών, όπως και η χωρίς σχέδιο αναθεώρηση των χρήσεων γης με βάση μόνο κριτήριο την υλοποίηση επενδύσεων, εντείνουν τον πλημμυρικό κίνδυνο.»
Ενώ όσον αφορά τα αντιπλημμυρικά έργα η Αντιπροσωπεία δήλωνε ότι: «αντιτάσσεται σε λογικές χάραξης αντιπλημμυρικής πολιτικής με κριτήριο το κόστος-όφελος για τους ομίλους και το κράτος και υλοποίησης έργων fast-track με κατ’ ουσία απευθείας αναθέσεις, που βασίζονται αποκλειστικά και μόνο σε ευρείας κλίμακας παρεμβάσεις στα ρέματα, που όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές δεν επιλύουν το πρόβλημα. Προκρίνει ολοκληρωμένες λύσεις αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, με κεντρικό σχεδιασμό σε επίπεδο λεκάνης απορροής, αξιοποιώντας εκτός από τις κλασικές λύσεις διευθέτησης, όπου κρίνονται αναγκαίες, και τις βέλτιστες πρακτικές από τις σύγχρονες οικολογικές προσεγγίσεις αντιμετώπισης των ρεμάτων που υπαγορεύουν να τους δώσουμε χώρο και να αξιοποιήσουμε τις αντιπλημμυρικές τους λειτουργίες. Το μόνο κριτήριο για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής, των περιουσιών και τους περιβάλλοντος και όχι η εξυπηρέτηση συμφερόντων. Η ευθύνη για την υλοποίηση των απαραίτητων έργων βαραίνει αποκλειστικά το κράτος μέσω υλοποίησης ενός ευρέους προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.»
Μέχρι σήμερα το ΤΕΕ που έχει θεσμικά το ρόλο του «επιστημονικού συμβούλου της πολιτείας» με ευθύνη της πλειοψηφίας των οργάνων της Διοίκησής του έχει «αφήσει στα χαρτιά» ακόμα και εκείνες τις αποφάσεις των οργάνων του που αναδεικνύουν ως αιτία των φυσικών καταστροφών τις συνέπειες της διαχρονικά εφαρμοζόμενης πολιτικής όλων των κυβερνήσεων και της Ε.Ε.
Δε μπορεί το Τεχνικό Επιμελητήριο ούτε να σιωπά επιδεικτικά, ούτε να μετατραπεί σε απολογητή της κρατικής κυβερνητικής πολιτικής που γεννά διαρκώς νέες καταστροφές με αντίδωρο τη διαχείριση κρατικών και κοινοτικών κονδυλίων (προϋπολογισμού 1,3 δις € το 2024) στο ρόλο «μικρού Υπουργείου» που κατανέμει κεφάλαια σε εταιρείες και ομίλους.
Η Διοίκηση του ΤΕΕ έχει υποχρέωση να σταθεί στο πλευρό του δοκιμαζόμενου λαού ασκώντας πίεση στην εκάστοτε κυβέρνηση και το σύνολο των κρατικών αρχών για την ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού πολιτικής προστασίας. Να αποκαλύψει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των κυβερνητικών σχεδιασμών των έργων πρόληψης και αποκατάστασης. Να αναδείξει τις δυνατότητες που παρέχουν σήμερα η επιστημονική γνώση και έρευνα για την ουσιαστική αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, αλλά και την ταχεία αποκατάσταση και θωράκιση υποδομών και κατοικιών συνολικά του δομημένου και αδόμητου περιβάλλοντος.
Στο διάστημα που μεσολάβησε απ’ την περσινή απόφαση έχουμε συγκεκριμένα δείγματα γραφής απ’ το πως αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την αντιπλημμυρική θωράκιση της Θεσσαλίας. Ανέθεσε την επιστημονική μελέτη για τον σχεδιασμό της πολιτικής αποκατάστασης του Θεσσαλικού κάμπου όχι στα Πολυτεχνικά Ιδρύματα της χώρας, αλλά σε μια ολλανδική επενδυτική εταιρεία («Εμπορική Ένωση Άμστερνταμ»), η οποία έχει αναπτύξει κερδοφόρες μπίζνες σε βάρος των λαών απ’ την Αφρική ως την Ινδονησία.
Η ολλανδική εταιρεία παρέδωσε τον Μάρτη του 2024 το master plan αποκατάστασης, χωρίς καν σαφείς αναφορές στα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν. Στην ουσία, έγινε μια προσπάθεια να ντυθεί με επιστημονικό μανδύα η κυβερνητική πολιτική της πλήρους εμπορευματοποίησης του νερού και της παράδοσης του Θεσσαλικού κάμπου στα μεγάλα συμφέροντα, σε βάρος των λαϊκών και ιδιαίτερα των αγροτικών στρωμάτων.
Τόσο οι αρχές και τα κριτήρια σχεδιασμού, όσο και τα μέτρα που προβλέπει, αλλά και αυτά που στην ουσία απορρίπτει, αποκαλύπτουν τους πραγματικούς στόχους του ολλανδικού σχεδίου, το οποίο θα εφαρμόσει η κυβέρνηση. Προβάλλεται η αρχή της αναλογικότητας για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων, δηλαδή ότι ο βαθμός και ο τρόπος αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών θα καθορίζονται από τη ζυγαριά κόστους – οφέλους για το κράτος και τους ομίλους. Στην πράξη θα καθοριστούν περιοχές για προσωρινή ελεγχόμενη πλημμύριση και θα προσαρμοστεί η χρήση γης κάποιων περιοχών στη λιγότερο εντατική παραγωγή. Για τους αγρότες και τους επαγγελματίες των περιοχών αυτών προβλέπονται πενιχρές αποζημιώσεις. Με την ίδια αρχή του κόστους – οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος ζυγίζεται το «κόστος» της κατασκευής νέων αντιπλημμυρικών έργων σε σχέση με το κόστος των αποζημιώσεων και των επιπτώσεων στις ζωές και τις περιουσίες των λαϊκών οικογενειών. Στο πλαίσιο των κοινοτικών Οδηγιών της «πράσινης μετάβασης» απορρίπτονται ως ακριβά και ακατάλληλα τα μεγάλα φράγματα άνω των 20 μ., οι ταμιευτήρες και τα σχετικά υδροηλεκτρικά έργα πολλαπλού σκοπού ύδρευσης, άρδευσης, παραγωγής Ενέργειας.
Οι πρόσφατες εικόνες των φονικών πολύνεκρων πλημμυρών στη Βαλένθια, έφεραν ορμητικά στην επικαιρότητα τις περσινές καταστροφικές και φονικές πλημμύρες στη Θεσσαλία, παλαιότερα στη Μάνδρα, στην Εύβοια και αλλού, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καταστροφικής πλημμύρας σε πολλές περιοχές της χώρας. Ιδιαίτερα σοβαρός είναι ο κίνδυνος από πλημμυρικά φαινόμενα στην Αττική, λαμβάνοντας υπόψη και τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου Αυγούστου. Το παράδειγμα του Κηφισού είναι χαρακτηριστικό για την απουσία αντιπλημμυρικής προστασίας διαχρονικά. Ομολογείται ότι δεν έχει καθαριστεί από το 2002! Οι εργασίες καθαρισμού του ακόμη και όταν ολοκληρωθούν, δεν αντιμετωπίζουν τον πλημμυρικό κίνδυνο στις σημερινές συνθήκες, ενώ έχουν εντοπιστεί και προβλήματα διάβρωσης που αυξάνουν την επικινδυνότητα.
Αντίστοιχα το διαχρονικά επαναλαμμβανόμενο έγκλημα των καταστροφικών πυρκαγιών σε βάρος του λαού της Βορειοανατολικής Αττικής και όλης της Ελλάδας δεν μπορεί να συγκαλυφθεί.
Μόνο στην Αττική την τελευταία τριετία (2021 – 2023), κάηκαν 700.000 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Έχουν προηγηθεί οι καταστροφικές πυρκαγιές του προηγούμενου καλοκαιριού σε όλη την Ελλάδα με αποκορύφωμα αυτές τις Ρόδου, της Μαγνησίας και του Έβρου, της Εύβοιας πριν δύο χρόνια.
Η εγκύκλιος της περασμένης άνοιξης για την εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων κοντά σε δάση αποτέλεσε αντιεπιστημονική κυβερνητική πρόκληση. Για πολλοστή φορά μέσω κρατικής ρύθμισης η κυβέρνηση επιχείρησε να μετατρέψει σε ατομική ευθύνη των λαίκών στρωμάτων, την κρατική ευθύνη για τις νέες καταστροφές, για την καταστροφική -δασοκτόνα δασική πολιτική, που εχει οδηγήσει σε τεράστιες καταστροφές δασικών και αγροτικών εκτάσεων. Δεν εξασφάλισε ούτε τη φετινή χρονιά, την προστασία των δασών απο τις δασικές πυρκαγιές. Οι αποσπασματικές μελέτες, τα δαπανηρά και αναποτελεσματικά έργα καθαρισμού μέσω αναθέσεων, η έμφαση στην εναέρια καταστολή των πυρκαγιών και την παρακολούθηση αφήνουν το δάσος, χωρις συνολική δασοπυροπροστασία, χωρις ουσιαστική πρόληψη και οργάνωση των επίγειων δυνάμεων μέσα στο δάσος.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί την καταστροφή δασών ως όχημα για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισής τους και για τη στήριξη νέων «πράσινων» επενδύσεων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Σχέδιο Μπένου για την Εύβοια.
Ταυτόχρονα η αντισεισμική θωράκιση με τον απαραίτητο προσεισμικό έλεγχο και η αναβάθμιση του επιπέδου της αντισεισμικής ασφάλειας όλων των δημόσιων κτιρίων και υποδομών παραμένει ατελής, αφού δεν έχουν διενεργηθεί οι απαραίτητοι έλεγχοι ώστε να έχουμε εκτίμηση του επιπέδου σεισμικής τρωτότητας τους. Έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια από τη θέσπιση του προσεισμικού ελέγχου και το ποσοστό των δημοσίων κτιρίων στα οποία έχει διενεργηθεί ο πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος δεν ξεπερνά το 30%, ενώ ελάχιστοι είναι οι ουσιαστικοί δευτεροβάθμιοι προσεισμικοί έλεγχοι που έχουν διενεργηθεί όλα αυτά τα χρόνια και οι σχετικές επεμβάσεις ενίσχυσης. Αυτό την ίδια στιγμή, που το 69% των κτιρίων είναι κατασκευασμένο χωρίς αντισεισμικούς κανονισμούς ή τον κανονισμό του 1959, το 59% των σχολικών κτιρίων και το 73% των υπόλοιπων δημόσιων κτιρίων δεν έχουν κατασκευαστεί με σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό (ΝΕΑΚ, ΕΑΚ2000). Η ανάθεση στο ΤΕΕ της διαχείρισης του Προσεισμικού Ελέγχου μέσω του Ηλεκτρονικού Μητρώου Μηχανικών Προσεισμικού Ελέγχου Κτιρίων σε συνδυασμό με την υπό δημιουργία Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Απογραφής Κτιρίων δεν προσφέρονται για πανηγυρισμούς.
Η ανεξέλεγκτη “συμβίωση” βιομηχανίας, άλλων επικίνδυνων δραστηριοτήτων και κατοικίας με κίνδυνο ενός μεγάλου τεχνολογικού ατυχήματος με καταστρεπτικές συνέπειες για τον πληθυσμό, τα μπαζωμένα ρέματα, η άναρχη επέκταση των σχεδίων πόλης και η “τσιμεντοποίηση” των οικοπέδων, οι ελλείψεις στην αντισεισμική θωράκιση και σε αντιπλημμυρικά έργα, η κατασκευή μεγάλων οδικών αξόνων και άλλων υποδομών χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κριτήριο της επίδρασης στη συνολική τρωτότητα μιας περιοχής απέναντι στις πλημμύρες, η απουσία αντιπυρικών ζωνών, η απουσία οδών μαζικής διαφυγής σε περίπτωση ανάγκης εκκένωσης περιοχών και οδών για την πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων, η απουσία ελεύθερων χώρων αποτελούν ορισμένα μόνο ενδεικτικά παραδείγματα αυτής της πολιτικής που προετοιμάζουν το έδαφος για τις επόμενες καταστροφές.
Αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής είναι η υποστελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους για θέματα ασφάλειας εγκαταστάσεων, υγείας και ασφάλειας εργαζομένων, προστασίας του περιβάλλοντος, η απουσία κρατικών υπηρεσιών παρακολούθησης της ρύπανσης κ.λπ. Δεν υπάρχει εξειδικευμένη κρατική υπηρεσία – φορέας που να καλύπτει τη συστηματική, σε επιστημονική βάση έρευνα και παρακολούθηση όλου του ηφαιστειακού τόξου της Σαντορίνης, που αποτελεί αίτημα επιστημονικών φορέων και του λαού της Σαντορίνης.
Οι απώλειες ζωών και λαϊκής περιουσίας αποτελούν προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, αποτέλεσμα ενός δρόμου ανάπτυξης στον οποίο η γη αποτελεί εμπόρευμα και οι χρήσεις της υποτάσσονται στο κριτήριο διασφάλισης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και όχι της ικανοποίησης των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Σαντορίνης. Οι διαχρονικές διαπιστώσεις περί του υψηλού κινδύνου κατολισθήσεων (που ήδη και σήμερα έχουν καταγραφεί), για όλο σχεδόν το μήκος των πρανών της Καλντέρας, τον Παλαιό Λιμένα Φηρών, το Λιμάνι Αθηνιού, το οδικό δίκτυο του Ορμου, τις περιοχές Αμμούδι και Αρμένη και τη Θηρασιά, και που ιστορικά οι περισσότερες που έχουν συμβεί στο παρελθόν οφείλονται σε σεισμικά γεγονότα εκτός του ηφαιστειακού συμπλέγματος της Σαντορίνης. Ομως η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και οι προηγούμενες, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν πήραν ποτέ μέτρα που π.χ. να απαγορεύουν τη δόμηση στην Καλντέρα, ιδιαίτερα στο «φρύδι», αντίθετα έχουν επιτρέψει την κατασκευή κτισμάτων και τουριστικών επιχειρήσεων (με τι άδειες;) μέσα στο κρατικό κτήμα της Καλντέρας, ενώ για όλες αυτές τις περιοχές έπρεπε να υπάρχει ιδιαίτερος αντισεισμικός κανονισμός και να ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα που να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση στα λιμάνια.
Οι επιλογές του εχθρικού για τις ανάγκες μας κράτους σε όλα τα επίπεδα, η πολιτική με την οποία ιεραρχούνται οι υποδομές και τα έργα που θα πραγματοποιηθούν, οι προδιαγραφές και ο τρόπος λειτουργίας τους, η οργάνωση της πολιτικής προστασίας, οι χρήσεις γης, υπακούουν στις κατευθύνσεις της ΕΕ, στη βάση της ανάλυσης «κόστους – οφέλους», την πολιτική που ξεζουμίζει τα φτωχά λαϊκά στρώματα και περικόπτει αναγκαίες κρατικές δαπάνες για την προστασία από καταστροφές και κοινωνικές ανάγκες, για να ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το αστικό κράτος εμφανίζεται επιλεκτικά «ανίκανο» όταν πρόκειται για την προστασία του λαού. «Δεν αντέχει» να χρηματοδοτήσει την πολιτική προστασία, αντέχει όμως να δαπανά δισεκατομμύρια για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, να συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, καθιστώντας τη χώρα στόχο αντιποίνων. Αυτήν την πολιτική υλοποιούν σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες, και οι περιφερειακές και δημοτικές αρχές που εκπροσωπούν τα αστικά κόμματα.
Είναι η ίδια πολιτική που οδήγησε στο έγκλημα στα Τέμπη, είναι μια πολιτική που οδηγεί σε «συνεχή Τέμπη» σε όλα τις πλευρές της ζωής μας, στην εργασία, στην υγεία, στην εκπαίδευση κ.λπ.
Οι συνεχείς καταστροφές από πλημμύρες, φωτιές και σεισμούς υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας ριζικής αλλαγής πορείας. H διασφάλιση ολοκληρωμένου σχεδιασμού και υλοποίησης έργων και υποδομών για τη συνδυασμένη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και την ουσιαστική αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων και την πρόληψη καταστροφών προϋποθέτουν μια ριζικά διαφορετική διέξοδο, όπου αυτές οι ανάγκες θα μπουν στο επίκεντρο, στη θέση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Για να ανοίξει ο δρόμος γι΄αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική, πρέπει να δυναμώσει η αγωνιστική διεκδίκηση για:
- Ουσιαστική αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την πολιτική προστασία, φορολογώντας το μεγάλο κεφάλαιο.
- Να εκπονηθεί ολοκληρωμένος, ουσιαστικός, επιστημονικός σχεδιασμός συνδυαστικής αποτίμησης για το σύνολο των κινδύνων, φυσικών και τεχνολογικών, με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους.
- Γενναία κρατική χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της έρευνας και τη διαρκή επικαιροποίηση των αντισεισμικών προδιαγραφών και άλλων κανονισμών, με κριτήριο την ασφάλεια.
- Μελέτη εκτίμησης επικινδυνότητας για περίπτωση απομάκρυνσης εγκαταστάσεων με κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης από τον αστικό ιστό, και για περίπτωση απομάκρυνσης σχολείων και άλλων υποδομών από ζώνες υψηλής επικινδυνότητας.
- Ουσιαστική ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού. Εκπαίδευση από την παιδική ηλικία (π.χ. αντισεισμική αγωγή σε κάθε βαθμίδα της Εκπαίδευσης).
- Εκπόνηση συγκεκριμένων σχεδίων άμεσης αντίδρασης, γρήγορης εκκένωσης και διαφυγής σε περίπτωση σεισμού και άλλων καταστάσεων, με προτεραιότητα σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ιδρύματα Πρόνοιας – νοσοκομεία.
- Ουσιαστική και ολοκληρωμένη συντήρηση και έλεγχος της στατικής επάρκειας και ασφάλειας του συνόλου των υποδομών με ευθύνη του κράτους.
- Ολοκλήρωση άμεσα του ελέγχου χώρων όπως τα σχολεία, τα δημόσια κτίρια, ελέγχων σε ιδιωτικά κτίρια, με προτεραιότητα αυτά που στεγάζουν μεγάλους εργασιακούς χώρους ή χώρους ψυχαγωγίας και διασκέδασης με συνάθροιση πλήθους.
- Να μελετηθεί ουσιαστικά και να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του Κηφισού, με κριτήριο την αντιπλημμυρική προστασία, την αντισεισμική προστασία και συνολικά την ασφάλεια του οδικού άξονα.
- Ουσιαστικό προσεισμικό έλεγχο, θωράκιση υποδομών και κτιρίων, διενέργεια πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου, δευτεροβάθμιου εκεί που απαιτείται και μελέτες ενίσχυσης κτιρίων αναλόγως των αποτελεσμάτων του. Οι διαδικασίες να γίνουν από κρατικό φορέα, με προσλήψεις μηχανικών, γεωτεχνικών κ.λπ. με μόνιμη σχέση εργασίας και πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης των Πολυτεχνικών Σχολών.
- Με ευθύνη του κράτους να πραγματοποιηθούν άμεσα ο αντισεισμικός έλεγχος και η ενίσχυση των κτιρίων που κατοικούν οι εργατικές – λαϊκές οικογένειες και έχουν κατασκευαστεί με τους παλαιούς αντισεισμικούς κανονισμούς.
- Ολοκληρωμένη διαχείριση των λεκανών απορροής, με άμεση και ορθολογική οριοθέτηση και διευθέτηση των υδατορεμάτων, μελέτες αντιπλημμυρικής προστασίας, με κριτήρια συνδυασμένης κάλυψης των λαϊκών αναγκών και προστασίας του περιβάλλοντος, έλεγχο του συνόλου των τεχνικών έργων για τις επιπτώσεις στα πλημμυρικά φαινόμενα. Τα τεχνικά αντιπλημμυρικά έργα να αντιστοιχούν στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στη κερδοφορία των εργολάβων.
- Εξασφάλιση πλήρους κρατικής αποζημίωσης με κοινωνικά κριτήρια για τις περιπτώσεις που θα απαιτηθούν έργα απομάκρυνσης κατοικιών και άλλων υποδομών από περιοχές υψηλής επικινδυνότητας.
- Κατάργηση του αντιλαϊκού πλαισίου χρήσεων γης, που την παραδίδει στο μεγάλο κεφάλαιο.
- Ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών προς όφελος των εργαζομένων. Να γίνουν άμεσα με ευθύνη του κράτους τα απαραίτητα έργα καθαρισμού δασών, διάνοιξης αντιπυρικών ζωνών και δρόμων. Κατάργηση των αντιδασικών νόμων, που παραδίδουν τα δάση στους επιχειρηματικούς ομίλους και κατάργηση του αντιεπιστημονικού και καταστροφικού διαχωρισμού πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών. Κήρυξη όλων των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Καμία αλλαγή στον χαρακτήρα και τη χρήση γης.
- Πολεοδομική και χωροταξική διασφάλιση ανοιχτών χώρων, για την πρόληψη πλημμυρικών φαινομένων μέσω της μείωσης της τελικής απορροής λόγω του νερού που συγκρατείται στο έδαφος, την εξασφάλιση χώρων καταφυγής και συγκέντρωσης πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού, διεξόδων διαφυγής σε περίπτωση πυρκαγιάς και άλλων έκτακτων καταστάσεων.
- Προστασία και αναβάθμιση των ελεύθερων – ανοιχτών χώρων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως χώροι καταφυγής σε περίπτωση σεισμού. Ανάπτυξη και νέων ελεύθερων χώρων.
- Συγκοινωνιακός και κυκλοφοριακός σχεδιασμός, ρυθμίσεις για αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, προσβάσεις και οδούς διαφυγής του πληθυσμού.
- Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό και αναγκαίο εξοπλισμό της Πυροσβεστικής και όλων των κρατικών δομών πρόληψης, διαχείρισης και Πολιτικής Προστασίας, Δημόσιας Υγείας, εκτίμησης και πρόγνωσης φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών.
- Αποφασιστική ενίσχυση του δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και προσανατολισμός στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης για την εφαρμογή των κανονισμών για την επαγγελματική και δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
- Σαφή και δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα για την υλοποίηση όλων των σχετικών έργων υποδομών. Ενίσχυση των Τεχνικών Υπηρεσιών κράτους, Περιφερειών, Δήμων με μόνιμο προσωπικό σε μηχανικούς και όλο το αναγκαίο επιστημονικό, τεχνικό, εργατικό δυναμικό για την μελέτη και κατασκευή δημόσιων έργων υποδομής, ενάντια στην πολιτική που τα παραδίδει σε εργολάβους και κατασκευαστικούς ομίλους.
- Άμεση διακοπή όλων των μη αναγκαίων εργασιών όπου εκδηλώνονται πυρκαγιές, έντονα καιρικά φαινόμενα κ.λπ., με πλήρη αποζημίωση ημερομισθίων και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
- Μέτρα προστασίας εργαζομένων και πληθυσμού, χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση σε περίπτωση φυσικών ή τεχνολογικών καταστροφών (μεταφορά και διαμονή σε ασφαλείς χώρους, νοσοκομειακή περίθαλψη κ.ά.).
- Άμεση και ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση των πληγέντων από κάθε φυσική ή τεχνολογική καταστροφή, με πλήρεις αποζημιώσεις στο 100% των απωλειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών με ευθύνη του κράτους και απαλλαγή των φορολογικών υποχρεώσεων, πάγωμα της πληρωμής των δανείων για τους πληγέντες. Ειδικά και επιπλέον μέτρα για τους ανέργους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους.
- Άμεση αποκατάσταση των προβλημάτων σε δίκτυα και υποδομές και άμεση απορρύπανση περιοχών που έχουν πληγεί, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
Απαιτείται ριζική αλλαγή κατεύθυνσης στη στάση του ΤΕΕ, που αφορά:
- Στη συμβολή του για ολοκληρωμένο σχεδιασμό πολιτικής προστασίας και υλοποίησης των αναγκαίων μέτρων πρόληψης και αποκατάστασης, με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών και όχι την καπιταλιστική κερδοφορία και τις δεσμεύσεις της ΕΕ (κόστος – όφελος για το κεφάλαιο και το κράτος του).
- Στη στήριξη των αγωνιστικών διεκδικήσεων για την αναγκαία στελέχωση – υποδομή των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, σε αντιπαράθεση με το σχέδιο υποβάθμισης – απαξίωσης και ιδιωτικοποίησης τους, που προωθεί τόσο η σημερινή, όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
- Στη δημόσια αποκάλυψη της πραγματικής κατάστασης και των πολιτικών συνενόχων για αυτή, με ενημερωτική – επικοινωνιακή εκστρατεία.
- Με δρομολόγηση της αναλυτικής συζήτησης κάθε βασικής πλευράς του θέματος (προσεισμικός έλεγχος, αντιπλημμυρική προστασία κ.λπ.) και διαμόρφωση συγκεκριμένου σχεδίου δράσης.